top of page

C'est la Vita
Leefstijl- en vitaliteit coaching

Hey,mijn naam is Roos

Ik snap je, omdat het mijn verhaal is!

​

Wie ben ik

Ik ben iemand met een missie die elke dag een nieuwe stap zet op haar pad zet waardoor dat pad als vanzelf ontstaat. Daar haal ik heel veel voldoening en levensgeluk uit. Dat houdt mij actief, creatief en daarmee doe ik wat ik het liefst doe. Omdat ik doe wat ik het liefst doe, brengt mij dat veel energie. Daardoor slaap ik beter en ben ik super gemotiveerd om goed voor mezelf te zorgen vanuit dankbaarheid en liefde voor mezelf. Ik heb de routine gevonden om elke dag opnieuw te kiezen voor mijzelf....

Ook ik heb het niet altijd even makkelijk gehad, ook ik heb geworsteld, heb 2x een burn out gehad en juist dát heeft me gebracht tot wie ik nu ben en kan zijn. Zonder mijn ervaringen in mijn leven had ik niet kunnen doen wat ik nu doe. Hier ben ik uiteindelijk heel dankbaar voor. En natuurlijk ontdek ik iedere dag nieuwe leermomenten, ook ik blijf leren en dat is fijn.

Op het moment van schrijven van dit stukje over mijzelf ben ik 57 jaar. Ik heb 4 fantastische kinderen en 2 heerlijke kleinkinderen. Ik woon samen met mijn partner in het buitengebied van Doetinchem. Naast het buitenleven in onze buurt, hou ik van schrijven (hahaha), handwerken, muziek luisteren, gitaar spelen, wandelen en fietsen. Wij genieten van alle natuur rondom ons huis. Diverse dieren, insecten en (water) vogels zijn te vinden in onze tuin. Af en toe spotten we een ree in onze tuin en soms kunnen wel zelfs met een kano de beek op die aan onze tuin grenst.

Dat maakt dat ik mijn coach gesprekken ook wandelend doe. En de dames die ik coach vinden het heerlijk! Het praat makkelijker, we bewegen, we genieten van de natuur en onze breinen zijn ons dankbaar. Maar daarover later meer.

Toen mijn kinderen klein waren werkte ik als kinderverpleegkundige. Als werkende moeder van 4 kinderen heb ik veel geworsteld met het zoeken naar balans tussen werk en de thuis situatie. Onregelmatige werktijden in het ziekenhuis naast de zorg voor de kinderen en het huishouden, maakte dat ik mijzelf vaak op de laatste plaats zette. Ik zorgde niet goed voor mezelf.

Bewegen

Sporten is niets voor mij! Mijn overtuiging. Ik had al zo vaak een abonnement op een sportschool gehad. Ik begon er altijd aan op wilskracht en met de juiste intenties (lees voornemens). Vaak niet langer dan een half jaar hield ik het vol. Eerst fanatiek, 3 keer per week, later minder vaak en tenslotte ontbrak het me aan wilskracht en energie om hiermee door te gaan. Ik viel immers nog steeds niet af. Want als ik gesport had, vond ik dat ik immers wel wat ‘verdiend’ had! Geen steek verder en een illusie armer. Toen wist ik nog niet wat ik nu weet.

Maar jij hebt ook geen ‘hardloop lijf’!

Ooit, een jaar of 10 geleden heb ik hardgelopen. Ik had ‘netjes’ een looptraining gevold en kon destijds 5 km hardlopen. Net voordat ik aan een plaatselijke ‘Keppelrun’ mee wilde gaan doen, kreeg ik een blessure in mijn lies. Geen ‘Keppelrun’ voor mij dus. Ik kwam bij een fysiotherapeute voor mijn blessure en zij constateerde: ‘Maar je hebt ook helemaal geen hardloop lijf!’ Zó, die kwam even binnen! Dat heeft ervoor gezorgd dat ik na het herstel van mijn blessure niet meer ‘durfde’ hard te lopen. Ik had er immers geen lijf voor. Weer een ervaring rijker en een illusie armer en een hardnekkige overtuiging erbij.

Huishouden liep op rolletjes!

Ik was inmiddels een kei geworden in het organiseren van mijn werk en huishouden. Het liep allemaal op rolletjes. Op rolletjes voor mijn gezin, maar niet zo zeer voor mijzelf.

'Me time'

Op momenten dat ik moe, doodmoe op de bank plofte had ik pas ‘Me time’. Eten was dan het enige waar ik mezelf mee kon ‘troosten’. Het gaf mij goedkeuring om te mogen eten. Want ik had het immers 'verdiend'. Maar zitten zonder iets te doen was lastig. Ik was namelijk altijd ‘druk’.

Overtuigingen

Niets doen was nutteloze tijd. Er lagen twee zeer krachtige overtuigingen op mij die ik had meegekregen van mijn oma: Zij zei eens: ‘Een vrouwen hand en een paardentand staan nooit stil!’ Of ‘Stel niet uit tot morgen wat je vandaag kunt doen!’ Tja, dan ben je dus altijd druk! Daarmee werd mijn schaarse ‘Me time’ die ik had, gelijk ingevuld. Dat uitte zich in ongezonde voedingskeuzes waardoor ik in gewicht toenam, nóg minder energie kreeg en tenslotte in een burn-out terecht kwam.

Burn-out

Ik ben toen minder gaan werken, maar daar kwam geen tijd voor mijzelf voor in de plaats. In ieder geval niet genoeg om beter voor mezelf te gaan zorgen. Ik had daar eenvoudigweg de energie niet voor. Wat had ik in die tijd graag zelf een coach gehad die me kon helpen bij het verbeteren van mijn leefstijl en vitaliteit! Ik stond er alleen voor.

Meer balans in mijn leven

De laatste jaren kreeg ik meer balans in mijn leven. Ik kon weer dingen gaan doen die ‘ík’ leuk vond. Maar wat vond ik eigenlijk leuk? Leuke dingen doen met vriendinnen zij een arts o.a. tegen mij toen ik daar kwam i.v.m. overgangsklachten. Vriendinnen? Die had ik helemaal niet! Nu hád ik ‘Me- time’ en wist deze niet of met moeite in te vullen.

Corona- thuis werken dus...

2020 en Corona kwam in ieders leven. Ik werkte, net als zovelen, thuis. 3 volle dagen achter de laptop aan een ‘vast’ bureau. Soms liep ik even de tuin in. Maar vaker bleef ik binnen. Bij elk loopje naar het koffie apparaat keek ik ook even in de koektrommel of koelkast. Je voelt hem al aankomen: Ik werd zwaarder en zwaarder: 10 kg erbij in de Corona periode. Ik geef hiervan de Corona niet de schuld. Ik deed het immers zelf. Ik heb zelf deze ‘ongezonde’ keuzes gemaakt. Tot ik in 2022 besloot ik dat het anders moest.

Huisarts

Ik ging naar de huisarts en gaf aan dat ik niet lekker in mijn vel zat. Ik worstelde met mijn gewicht en had weinig energie. Ik vroeg om hulp bij het afvallen omdat ik wist dat ik het niet alleen kon. Ik had immers menig dieet gevold en wist dat ik dat nooit lang vol hield. Ik kreeg een doorverwijzing naar een diëtiste.

Diëtist

Ik moest een eet-dagboek bijhouden en daarna volgde het 1e online consult. ‘Je eet-dagboek zag er goed uit Roos, waar kan ik je mee helpen? Ga zo door!’ zei ze. Maar schoot ik er iets mee op? Nee! Natuurlijk wist ik wel, al thans dat dacht ik toen, waar ik op moest letten als het als ik wilde afvallen. Vet en koolhydraten beperken en vaker kleinere maaltijden op een dag eten om geen honger te hoeven hebben. Na 4 online consulten, en mijn ‘eigen risico’ bij de zorgverzekering opgemaakt te hebben was ik weer waar ik begon. Niets afgevallen. Dit was dus niet mijn weg. Geen steek verder en weer een illusie armer.

Het roer moet om!

Niets doen was voor mij geen optie meer. Ik heb me in 2022 (online) laten coachen bij de ‘Eetgeluk universiteit’. En, écht, wat was dat fijn! Wat heerlijk om af en toe even te kunnen ‘leunen’ op iemand als het niet zo lekker liep, of als ik moeite had om de focus te houden op mijn doel. Maar wat ook fijn was: te horen dat ik goed ben zoals ik ben! Dat mijn lichaam precies het juiste lichaam is voor mij op dit moment in mijn leven! Het was voor mij een echte eyeopener.

Lief zijn voor mezelf

Ik leerde lief te zijn voor mijzelf. Ik leerde mijzelf niet zo af te  straffen. Ik werd me bewust van alle lelijke woorden die ik tegen mijzelf zij óver mijzelf. De spreekwoordelijke 'lat' kon gewoon lager, veel lager! Ik leerde de juiste keuzes maken, niet omdat het moet van mijzelf, maar omdat ik daarvoor kies.

Energie die je meeneemt in jouw proces naar je doel

Het gaat om de energie die je meeneemt in jouw proces. Het gaat immers niet

om het doel, maar om de weg daarna toe. Kleine stapjes om je oer-brein rustig te houden.

Oerbrein managen

Ik leerde mijn oerbrein managen met mijn mensenbrein. Wat een inzicht heeft me dat opgeleverd. En wat denk je? Ik als echte zoete kauw, heb geleerd mijn suikerinname drastisch te beperken.

Eten als de oermens

Suiker beperken is echt niet zo lastig als ik altijd heb gedacht. De 1 à 2 weken is even doorzetten en dan doe je regelmatig een beroep op je wilskracht. Maar daarna gaat het bijna vanzelf, omdat je direct een positief effect ervaart. Je hebt geen ‘suiker gravings’ (enorme zoet behoefte) meer, je slaapt beter, krijgt meer energie en je smaak veranderd. Nu hoor ik je denken: ‘Maar dat ga ik niet doen!’ Eet je dan nooit meer taart, ijs of een snoepje? Is het dan nog wel gezellig? Ik kan niet zonder zoetigheid!’

Eet je dan nog wel eens taart? 

Ik kan je gerust stellen: ik eet zeker nog wel eens taart.. Alléén als ik hier bewust voor kies. En natuurlijk alleen als het echt de allerlekkerste taart is! Ik heb geleerd mijn lichaam en brein te voeden in plaats van te vullen.

Kritisch op hoe ik mijn brein vul

Ik ben kritisch naar welk TV programma ik kijk, welke groepen ik volg op sociale media, welke boeken ik lees, naar welke mensen ik luister en welke informatie ik tot mij neem. Dat maakt o.a. dat ik sinds 2022 geen journaal meer kijk. Het toont een maatschappij die schaarste promoot en angst verspreid. Dat maakt dat ik alleen nog TV programma’s terug kijk die ik graag wil zien op mijn eigen tijd.

Yoga, mediteren, wandelen en bewegen omdat ik het leuk vind

Ik yoga en mediteer, ik stá achter mijn bureau, wandel voordat ik lunch en wandel met mijn coachees. Ik geniet van de natuur om mij heen. Ik verveel me soms en kijk voor me uit. Het lukt me steeds vaker om gewoon wat 'aan te rommelen'. Gewoon een beetje lummelen of luieren. Ik hoop mijn omgeving hiermee te inspireren.

 

Jou ook?

Coach programma voor dames vanaf 45 jaar

Mijn missie is dat alle vrouwen in Nederland weer trots zijn op zichzelf!

Dat zij gaan kiezen voor zichzelf en meer 'Me Time' gaan creëren.

Dat zij regie hebben over hun eigen leven en zij zich gesteund weten.

Dat zij bewust zijn van hun eigen verantwoordelijkheid en invloed die zij hebben op henzelf en daarmee op hun (klein) kinderen, partner en collega's.

Dat zij kunnen luisteren wat hun lijf hen te vertellen heeft en daarop weten te anticiperen.

Dat zij betekenisvolle invulling gaan geven aan hun leven. 

Dat zij zich integraal weten te verbinden: met hoofd, hart en lichaam zodat zij weer stralen en dat het licht schijnt op iedereen die hen dierbaar is.

Dat zij met al hun levenservaringen andere vrouwen en hun (klein) dochters weten te inspireren en een voorbeeld voor hen kunnen zijn.

Zodat al deze prachtige vrouwen weer een leuker, zachtaardiger en liefdevoller mens mogen zijn, voor zichzelf en haar dierbaren.

Zodat de wereld elke dag een stukje mooier wordt.

bottom of page